In een grote schuur naast zijn huis in het zuiden van Frankrijk zit Joep. Hij is in gedachte verzonken. Joep is inmiddels 82 jaar maar nog erg fit en jong van geest. Dagelijks “werkt” hij nog in de (moes)tuin. Daarnaast probeert hij al enkele jaren (maar dit jaar gaat het zeker lukken, zegt hij) zijn eigen wijn te maken. Joep (eigenlijk heet ik Arthur) is zeer kunstzinnig. Hij schildert met passie. En eigenlijk was het de bedoeling van zijn passie z’n beroep te maken. Maar zoals bij veel mensen van zijn leeftijd heeft de Tweede Wereldoorlog een andere wending aan zijn leven gegeven. Niet leuk, maar het is zoals het is.
Joep, geboren in de Haag, is enigst kind van Paul Louis Bessem en Sophie Mok. In de oorlog is het gezin hard getroffen!
Moeder was Joodse en werkte als verpleegster. Ze is door de bezetters weggevoerd waarna zij op 31 januari 1944 op 32 jarige leeftijd in het concentratiekamp Auschwitz is omgebracht.
Zijn vader was fotograaf en in de Tweede Wereldoorlog verzetsstrijder. Zo was hij verbonden aan “de Ondergedoken Camera”. Deze groep werd gevormd door een groep Nederlandse fotografen die verzetswerk verrichtten tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitse bezetting van Nederland te documenteren. Omdat fotograferen was verboden, werkten zij onder zeer moeilijke omstandigheden. Voor hun eigen veiligheid bleven ze vaak anoniem voor elkaar en kenden ze elkaar soms alleen bij hun schuilnaam.
Na de Tweede Wereldoorlog is de vader van Joep als fotograaf actief gebleven. Joep is in zijn voetsporen getreden en heeft de fotostudio tot ongeveer 15 jaar geleden voortgezet.
Nu geniet Joep samen met zijn vrouw van een vredig en prettig leven in het department Cantal in Frankrijk en genieten zij van alle mooie dingen om hen heen.
